به بازرگانان و صنعتگران نیکی کن زیرا آنان مایه­های منفعت و پدید آورندگان وسیله­های آسایش و راحتی هستند. به کار آنان نظارت کن و آنان را از احتکار منع کن زیرا رسول خدا (ص) از احتکار منع فرمود. باید خرید و فروش آسان صورت پذیرد و با میزان عدل انجام گیرد. کسی که پس از منع تو دست به احتکار زد مجازات کن و مایه عبرت دیگران گردان.

به خاطر خدا به طبقه نیازمندان توجه کن و برای خدا بخشی از بیت­المال و غله­های زمین­های خالص را به آنان واگذار کن. پس، از رسیدگی به کارشان دریغ نکن و به کارهای کسی که به تو دسترسی ندارد بنگر؛ و کسی را که به او اعتماد داری برای تفقد حال آن طبقه بگذار که فروتن و خدا ترس باشد تا درخواست­های آنان را به تو برساند. و با آنان چنان رفتار کن که چون خدا را دیدی بتوانی عذرخواهی کنی، چرا که این گروه نسبت به دیگران به انصاف نیازمندترند. یتیمان و کهنسالان را عهده­دار باش چون که چاره­ای ندارند و دست نیاز پیش نمی­آورند؛ و این کار برای حاکمان گرانبار است و گزاردن حق همه­جا دشوار می­باشد.