بر آزار باید تحمل نمود و گرنه هرگز خرسند نخواهی بود (حکمت 213).

خودپسندی آدمی، یکی از حسودان خرد اوست (حکمت 212).

خودپسندی جان من برهان نادانی بود (امثال و حکم دهخدا).

جوانمردی آبروها را پاسبان است و بردباری بی خرد را بند دهان و گذشت پیروزی را زکات است و فراموش کردن آن که خیانت کرده برای تو مکافات، و رأی زدن دیده راه یافتن است، و آن که تنها با رأی خود ساخت خود را به مخاطره انداخت، و شکیبایی دور کننده سختی های روزگار است و ناشکیبایی زمان را بر فرسودن آدمی یار، و گرامی ترین بی نیازی وانهادن آرزوهاست و بسا خرد که اسیر فرمان هواست، و تجربه اندوختن، از توفیق بود و دوستی ورزیدن پیوند با مردم را فراهم می آورد، و هرگز امین مشمار آن را که به ستوه بود و تاب نیاورد (حکمت 211).